در ذیل به مسئولیت های مجری ذیصلاح یا همان سازنده و پیمانکار خواهیم پرداخت:
مبحث دوم مقررات ملی ساختمان (نظامات اداری)، اجرای ساختمان را توسط اشخاص صلاحیت دار، اشخاص حقوقی یا دفاتر فنی مهندسی دارای پروانه اشتغال به کار، به نام مجری، الزامی و افراد فاقد صلاحیت را از دخالت در آن منع کرده است.
عنوان مجری توسط وزارت راه و شهرسازی بعداً به سازنده تغییر یافته است. لیکن به عقیده نگارنده همانطورکه در مبحث دوازدهم مقررات ملی ساختمان (ایمنی و حفاظت کار در حین اجرا) ذکر شده است، مناسب ترین واژه برای این شخص همان پیمانکار است.
سازنده در مبحث دوم مقررات ملی ساختمان (نظامات اداری) وظایف مهمی را در اجرای ساختمان عهده دار است که در قبال آن ها مسئول شمرده می شود.
این موارد عبارتند از:
- مسئولیت صحت انجام کلیه ی عملیات ساختمانی
- رعایت مقررات ملی ساختمان
- رعایت ضوابط و مقررات شهرسازی
- رعایت محتوای پروانه ساختمان
- رعایت نقشه های مصوب مرجع صدور پروانه ساختمان
- رعایت اصول ایمنی و حفاظت کارگاه و مسائل زیست محیطی
- تهیه برنامه زمان بندی کارهای اجرایی و هماهنگی با مهندس ناظر
- بررسی نقشه ها قبل از اجرا
- استفاده از مهندسان رشته های دیگر و اشخاص دارای صلاحیت حرفه ای حسب مورد
- به کار گماردن افراد داری صلاحیت فنی و تنظیم قرارداد رسمی با آن ها
- استفاده از مصالح مناسب به ویژه مصالح دارای استاندارد اجباری
- تهیه نقشه های چون ساخت
- تضمین کیفیت اجرای ساختمانی که به مسئولیت خود می سازد
- جبران خسارت های ناشی از عملکرد خود با تایید مراجع ذیصلاح
نکته بسیار مهم:
با توجه به مسئولیت های یاد شده، به این نکته توجه داشته باشید که بی جهت و بدون مطالعات قبلی مسئولیت مجری ساختمان (حتی صوری) را نپذیرید و اگر به عنوان مجری ذیصلاح فعالیت می کنید به تک تک مواردی که در بالا اشاره شد توجه لازم را داشته باشید و دانش تخصصی و اجرایی و آگاهی خود را بالا ببرید.
