پکینگ لیست چیست؟
بعد از آماده شدن قطعات در کارخانه و ارسال آنها به سمت کارگاه برای نصب، هر تریلی با توجه به قطعاتی که بارگیری می کند، لیستی از کارخانه دریافت می کند. در آن لیست تعداد و وزن قطعات بارگیری شده، شماره ماشین، وزن پر و خالی ماشین و … نوشته شده است. به این لیست، پکینگ لیست گفته می شود.
شکل 1) حمل قطعات از کارخانه به سمت کارگاه
نحوه کنترل تناژ نقشه های شاپ و تناژ پکینگ لیست های ارسالی چگونه است؟
معمولا وزن بدست آمده از نقشه های شاپ، از وزن بارنامه های ارسالی کمتر می باشد که آن هم به دلیل وزن گازوئیل تریلی ها، وزن قطعات اضافه شده (مثلا جوش دادن جاپایی به ستون) به المان مورد نظر و … می باشد.
تفاوت وزن قطعات ارسالی با وزن تئوریک آن
این اختلاف وزن بین نقشه های شاپ و بارنامه های ارسالی تا حدودی قابل قبول بوده (مثلا حدود 2 درصد). بیشتر از این مقدار باید توسط تیم اجرایی کارفرما مورد بررسی و ارزیابی دقیق قرار بگیرد. بدین ترتیب که وزن کلیه قطعات ارسالی در هر بارنامه با وزن تئوریک آنها مقایسه شود. در صورت اختلاف فاحش بین آن ها، احتمال سوء استفاده های مالی توسط پیمانکار ساخت اسکلت فلزی می باشد.
فریب کارفرما !
متاسفانه در تعدادی از پروژه ها دیده شده است که برای سنگین تر کردن مقاطع و در نتیجه گرفتن پول بیشتر از کارفرما، تعدادی ورق های اضافی و یا حتی ضایعات و …، در جاهایی که امکان رویت آنها توسط عوامل کارفرما وجود ندارد (مثل داخل ستون باکس)، به مقطع مورد نظر جوش داده می شود.
شکل2) پر کردن داخل ستون باکس با استفاده از ضایعات یا ورق های اضافی
راه کار جلوگیری از اختلاف فاحش وزن واقعی قطعات و وزن تئوریک چیست؟
برای جلوگیری از انجام این گونه موارد، تیم اجرایی کارفرما باید در هنگام تخلیه بارها، پکینگ لیست های ارسالی از طرف کارخانه سازنده اسکلت را از لحاظ وزنی، تعداد و نوع قطعات، مورد ارزیابی دقیق قرار دهد. در صورت مشاهده موارد مشکوک، کارفرما را مطلع نمایند.
مقاله ی بالا برگرفته از کتاب ناظر حرفه ای 4 (امپراطوری نظارت ساختمان) می باشد.
